ایران آزاد
ایران آزاد
آقای خامنه ای! در آن نماز جمعه پس از انتخابات قدم در مسیری بی بازگشت گذاشته ای که دیگر راه برگشتی بر آن وجود ندارد. امروز هم بهتر است اشک تمساح نریزی! گفته ای: «در حوادث پس از انتخابات تخلفات و جنایاتی صورت گرفته است که بطور قطع با آنها برخورد خواهد شد...» بعد از ماجرای ۱۸ تیر ۷۸ هم گفته بودی که این رویداد قلبت را جریحه دار کرده‌است و گفته بودی حتی اگر عکس مرا پاره کردند شما واکنشی نشان ندهید. اما بعدش چی شد؟ چی بر سر دانشجویان آوردید؟ از اکبر و منوچهر محمدی چه خبر؟ با احمد باطبی چه کردید؟ چه بر سر امیر جوادی لنگرودی آوردید؟ با آن ماجرای مضحک سرقت ماشین ریش تراشی چگونه به ریش مردم خندیدید و احساسات مردم را به بازیچه گرفتید؟ سردارهایتان پس از آن ماجرا چه کردند؟ چگونه ترفیع گرفتند؟
چگونه است که در این زمینه به شواهد و قرینه ها نمی توان استناد کرد اما جوانان این مملکت را می توان اسیر کرد و حتی بدون شاهد و قرینه ای باتوم به ماتحتشان فرو کرد؟ آقای منتظری چه خوب گفت که این حکومت نه جمهوری است و نه اسلامی!
آقای خامنه ای! دیگر دیر شده است. بهتر است جنابعالی بر همان مسیر قبلی ادامه دهید تا حداقل شخصیت نامتعادل و مکارانه خود را مخفی نگه دارید! این حنای شما دیگر رنگی ندارد. مردم ایران ابله نیستند. اگر تا به حال برخورد قهرآمیز جدی با شما نکرده بودند از سعه صدرشان بوده نه از فرط بلاهت. اما این بار دیگر فریب این چرندیات تو را نخواهند خورد.